W latach 1629-1641 wojewoda Stanisław Lubomirski kazał zbudować w Łańcucie obronny pałac typu „pallazzo in fortezza”. Budynek został otoczony fosą oraz potężnymi ziemno-murowanymi fortyfikacjami bastionowymi na planie gwiazdy. W roku 1745 właścicielem zamku został marszałek wielki koronny Stanisław Lubomirski, a po jego śmierci przeszedł on w posiadanie wdowy po nim Izabeli z Czartoryskich, która przekształciła fortecę w zespół pałacowo-parkowy.  Po śmierci księżnej Izabeli, w roku 1816, pałac przeszedł w ręce jej wnuków Alfreda i Artura Potockich. W roku 1830 Łańcut stał się ordynacją, a pierwszym ordynatem został Alfred Potocki.  Za jego syna i następcy w roli ordynata Alfreda Józefa zamek z parkiem popadły w zaniedbanie. Po jego śmierci Łańcut przeszedł w ręce Romana Potockiego, który wraz z żoną Elżbietą z Radziwiłłów przywrócił mu dawną świetność. Kolejnym ordynatem został w 1915 roku Alfred Potocki, (trzeci już właściciel zamku tego imienia). Rezydencji udało się przetrwać katastrofę II wojny światowej. Przed wkroczeniem Armii Czerwonej w 1944 roku, Alfred Potocki uciekł do Szwajcarii i wywiózł z sobą wiele najcenniejszych dóbr zamkowych. Same budynki w nienaruszonym stanie zostały przejęte przez władze i zamienione w muzeum.

Fot. Tadeusz Święchowicz, lipiec 2016 r.